odcinek 42 (archiwalny) Ten z Simonem i Garfunkelem!

ODCINEK 42 

W tym odcinku znów Kamol. Genialna scena Asi i Rewersa! Warto zwrócić uwagę na blond włosy Bajera :P

LINK:http://www.spadkobiercy.net/film-94.html

Canelli znowu prześladuje Sally. Ona go przeprasza za przyjęcie Simona. Dziennikarz nalega na materiały o Owensach. Sally rezygnuje ze współpracy. Canelli jest zaskoczony i zły. Grozi, że wygodne życie Sally może się szybko skończyć. Pokaże Jonathanowi akt urodzenia. Sally wciąż rozmieśza i denerwuje Canellego, który prosi by wyszła Dodaje, że kiedyś pracował jako pajacyk na przyjęciach. Sally wyznaje, że się zaczyna bać, ale nie umie tego pokazać. Canelli namawia ją uwolnienie uczuć. Sally przekazuje informację, że Dorin ma czarne dziecko.

Harriet jest u lekarza. Dziecko jest zdrowe. Ferguson musi tylko unikać wzruszeń. Żali się, że dziecko nie będzie miało ojca. Opowiada jak wygląda Dealey w szczególności o małym wzroście. Dr Dexter jest poruszony. Harriet martwi się samotnością i figurą. Dziekuje lekarzowi za wsparcie. Postanawia ostatecznie odjeść od Franka. Nagle niespodziewanie zaczyna się poród.

Jonathan jest wściekły, że piszą w gazecie o czarnym dziecku Dorin. Ona prosi, żeby się nie przejmował. Widać, że Ownesowi kolor skóry nie jest obojętny. Dorin twierdzi, że kochała N’Jono nie patrząc na głupie stereotypy. Jonathan cały czas wypiera się wnuka. Córka prosi go o wybaczenie. Owens dzwoni do redakcji gazety. Do rezydencji ma przyjść dziennikarz, który zrobi rodzinie zdjęcie i napisze specjalny artykuł.

Dr Dexter przynosi dziecko Harriet. Zaczyna karmić (naprawdę Marylka karmiła i w dodatku o mało nie spadła z łóżka) Do szpitala wpada wściekły Frank. Nalega, aby oddała dziecko. Lekarz broni Ferguson. Ona ma pretensje, że Delaey nie wspierał jej, kiedy cierpiała. Jego zdaniem relacja ze szpitala telefoniczna wystarczyła. Wyrywa jej dziecko z rąk i ucieka…

Paparazzi robi zdjęcie rodzinie Owensów.

Billy rozmawia z ojcem. Sądzi, że akceptacja wnuka to wspaniały gest. Piękne zdjęcie czarno-białe na okładce. Billy czuje, że się zmienił. Najważniejsza jest rodzina. Jonathan nie wierzy synowi. Panowie się przytulają do siebie.

Billy zauważa Canellego na ulicy. Ma wobec niego plany. Chce pobić przez artykuł o Jonathanie. I to też czyni. W ten sposób udowadnia ojcu przemianę.

Dorin relaksuje się. Nagle wpada Dealey. Bez zaproszenia. Chodzi niezwykle zdenerwowany. W oddali słychac płacz dziecka. Dorin myśli, że to jej Simon. Frank mówi, że to jego Garfunkel XD (ten śmiech publiki). Dorin dziwi się, że ktoś taki ma dzieci. Dealey nie umie się zając synkiem. Prosi o pomoc. Dorin daje mu rady. Frank oświadcza, że zabrał dziecko Harriet. Dorin przypomina sobie, że razem były w Wietnamie (akurat :P). Pamięta też, jak Frank sprzedawał broń Wietnamczykom. Śmieszy ją nagła wrażliwość wroga. Stawia mu warunek zajmie się jego synem, ale muszą się zamienić dziećmi. W ten sposób ona pozbędzie się mulata. Ustalają ostatecznie, ze w razie problemów będą się zamieniać potomkami. 

CYTATY:

-Nie mam zamiaru ci dawać żadnych informacji o mojej rodzinie. (Sally)

-No tu mnie zaskoczyłaś. Nie spodziewałem się tego. (Canelli)

-Zawiozę ją twojemu ojcu! (Canelli o akcie urodzenia Sally)

-Nie zrobisz tego. (Sally)

-Your father! (Canelli)

-A co mnie powstrzyma? (Canelli)

-Nie wiem. (Sally)

-Dam to twojemu ojcu i jak myślisz, co on z tym zrobi? (Cannelii o akcie urodzenia)

-Przeczyta. To logiczne! (Sally)

-Ja się boję, ale boję się to pokazać. (Sally)

-Nie wolno trzymać emocji w sobie. To bardzo szkodzi. (Canelli)

Dealey znana postać. To taki z cygarem, marynarka w kratę, bardzo przystojny, mały, ale…(Harriet o Franku do dr Dextera)

 Właśnie chciałem pani powiedzieć, żeby pani się tak nie denerwowała jak ja! (dr Dexter do Harriet)

Kiedyś byłam kimś. Teraz jestem balonem. (Harriet ciężarna do lekarza)

-Przecież kolor skóry nei jest ważny. (Dorin)

-No niby nie ważne wiesz, ale jednak czujesz różnicę. (Jonathan)

Gazeta? Dobrze poczekam. (Jonathan dzwoni do redakcji)

-Ona porodziła…(Frank o Harriet)

-Niech pan tak nie mówi, przecież to nie jest koń. (Dr Dexter)

-Nie było ciebie tu, kiedy cierpiałam. (Harriet o porodzie)

-Ja przeżywałem to wszystko w domu wiesz. Połączyłem się ze szpitalem miałem bezpośrednią relację! (Frank)

Widziałem to zdjęcie na pierwszej stronie w New York Timesie. Było czarno-białe! (Billy do ojca o zdjęciu Dorin z czarnym dzieckiem)

-Co to? (Billy patrzy w okno)

-To pewnie pokaz fajerwerków. A na pewno firma Jorgers. (Jonathan)

-Oni są najlepsi! (Billy)

Znów tutaj stół na ulicy! (Canelli, Kamol przesuwa rekwizyt i udaje, że woła taxi)

-Kanalia? (Billy)

-Canelli. (Canelli)

-Czy to mój Simon? (Dorin, płacz dziecka)

-Nie to nie twój Simon to mój Garfunkel!!! (Frank, zespół)

To twoje dziecko? Ty masz dzieci? Ty potrafisz mieć dzieci? (Dorin do Franka)

Dealey po pierwsze: Zamknij się! Po drugie: Usiądź tam! Po trzecie: Pamiętaj, że cię nie nawiedzimy i miej refleksje! (Dorin do Franka)

-Musisz mi to obiecać. (Dorin)

-Że co? (Publika)

-Że co? (Frank)