Streszczenia odcinków 141 (47) Ten, w którym George maluje obraz

Odcinek 47 (141)- Frank wypytuje współlokatora o jego relacje z Dorin. Harry nie chce jej skrzywdzić. Dealey nie rozumie tej sytuacji. Nalega żeby Harry wkradł się do rodziny Owensów. Sam wejdzie do niej poprzez adopcję Fergusona. Wraz z Harrym ćwiczą rozmowy ojca z synem typu przynoszenie piwa.

Maggie prosi wnuka o pożyczenie jej 2000 dolarów. Okazuje się, że postawiła na konia Goog evening (patrz poprzedni odcinek), który przegrał wyścig o ogon. George nie ma zamiaru nic jej pożyczać. Maggie znajduje w gazecie ogłoszenie o aukcji obrazów. Wnuk jest zszokowamy, że za obrazy Kandyńskiego ktoś dał 10 mln i stwierdza, że takie malowanie to nie sztuka, to banał. Babcia uważa, że potrzeba im tylko sprzętu, czyli pędzelka z końskiego włosia. Syn Jonathana jest przekonany, że fortuna czeka u bram i czuje w sobie wielką moc twórczą. Maggie domaga się połowy z wpływów, ale wnuk ma zamiar dać jej obraz. Ustalają, że później, gdy biznes się rozkręci malować będzie cała rodzina. Maggie idzie po sprzęt, a George ma się przygotowywać.

Harry spotyka się z Warren’em w parku. Zwierza się, że z jednej strony chce być z Dorin, a z drugiej nie może stracić Kena- swojego przyjaciela. Postanawia ponownie połączyć zakochaną parę, bo wie, że przez niego ich relacja się zakończyła. Warren rozumie problem Fergusona. Pogodzenie miłości i przyjaźni praktycznie nie jest możliwe. Nawet bycie mężczyzną nie pozwala podjąć dobrej decyzji. Należy ona do Kena i Dorin. Harry nie wie, jaka ma być jego rola w tych relacjach. Według doradziciela musi być szczery i dać czas Kenowi i Dorin. Tym samym w parku pojawia się Dorin i słyszy rozmowę jej znajomych o niej. Wyraźny zachwyt jej. Warren nie jest zadowolony, że Dorin podsłuchiwała. Ta mdleje.

George bierze się za malowanie obrazu i już planuje, co kupi za wygrane aukcje (kolejny genialny tekst Górskiego w tej scenie i następnej). Łatwo się domyśleć, że zdolności plastycznych nie posiada, ale sam jest zachwycony swoją sztuką. Warren śmieje się z George’a. Sprowadza dla niego marszanda sztuki. Ma on pomóc Owensowi w jego nowym biznesie i ocenić talent. Na początku proponuje George’owi bycie przede wszystkim, a potem namawia do namalowania czegoś osobistego. Robi licytację (po raz pierwszy w historii serialu publika weźmie tak duży udział w scenie,a Bałtroczyk z widowni prosi o pomalowanie siusiaka xD). Ostatecznie to sam George wygrywa aukcję kwotą 2000 dolarów. Warren podsumowuje to autobiznesem xD (prawdopodobnie Górski chciał uratować publikę przed faktycznym kupnem obrazu i dlatego krzyknął 2000).

George nie poddaje się i w kolejnej scenie cały czas domalowuje coś nowego do obrazu. Dorin dzwoni do Warren’a i mówi, że czeka na niego w salonie, gdzie właśnie pracuje jej brat. Johnson mówi Dorin, że rozkochała w sobie wielu mężczyzn. Ken chce do niej wrócić podobnie jak Harry. Czas dokonać wyboru. Dorin bardzo rozprasza brat i jego malowanie. Warren uświadamia jej, żeby czasem przystopowała. Ona wypytuje się go, kogo wybrać. Ciągłe gadanie Johnsona i siostry przeszkadza z kolei George’owi. Dorin proponuje, żeby brat zaczął malować nowy obraz zwłaszcza, że chce wystawić swoje dzieła w galerii. Gdy wstaje i wypada mu mikroprocesor, Warren sądzi, że Owens używa sprzętu do liczenia tętna. Wystukując rytm jeszcze bardziej go irytuje.

Cytaty:

-Zaczniemy łagodniej może to wystarczy. (Frank nalewa Harry’emu alkohol)

-A buziaka? (Harry)

-Ale, w jakim charakterze mam ci dać buziaka? (Frank)

-No dajesz wino to myślałem, że…(Harry)

-Masz takie skojarzenia? Tak, a jak ci dam wódkę to co? (Frank)

-To pójdziemy pojeździć autem. (Harry)

-Przynieś piwo gówniarzu! (Frank ćwiczy rolę ojca)

-Aaaa to nie wiedziałem, że tak powiem uczucia ojcowskie wyglądają do mnie. Sam se przynieś stary pierdzielu! (Harry)

Przecież to się nadaje na kabanosy, a babcia stawia na to pieniądze. (George do Maggie o jej zakładach na wyścigach konnych)

-A pędzelek masz? (Maggie, chodzi o malowanie obrazów)

-Co? (George)

-Słuchaj, czy masz pędzelek? (Maggie)

-Babciu…(George)

-A czym będziesz malować? (Maggie)

-A chodzi o malowanie dobrze… Nie, bo z babcią cały czas mi się koń, pędzel cały czas tak. (George)

-To babcia kupi ze cztery sztalugi, ja sobie to tak poustawiam, że będę malował prawą ręką, lewą ręką i dwoma nogami. (George)

-A to nie tylko, słuchaj każdą częścią można malować. Teraz ja to widziałam. (Maggie)

Czego chce ta pierwsza część? Musimy ukonsrtyktuoować….(Warren do Harry’ego)

-Jeśli przykryjesz się tak żeby w szyję nie było ci zimno, to wtedy stopy marzną. I vice versa…(Warren)

-No tak masz rację, masz rację. Znam to, znam to, bo pocierając splot ramiona dadzą sobie radę. (Harry)

-A i stopom nie brak pewnych technik... Ale nie chodzi o to żeby w łóżku tańczyć. (Warren)

Ty, jeżeli chcesz być szczery wobec siebie musisz, że tak powiem oba poroża chwycić naraz. Jak torreador tych dzikich żądz. (Warren do Harry’ego w kontekście wyboru między Kenem, a Dorin)

-Łykasz tego robaka na haczyku. (Harry o miłości do Doirn)

-I czujesz jak on ci tutaj, stuka w jelitko! (Warren)

Kawałek ucha ci odpadł. (Warren do Harry’ego, gdy odpada mu mikrofon)

Dorin, jeżeli ja bądź też Harry tu siedzący obok mnie zdecydujemy się powiedzieć ci cokolwiek sekretnego z naszych odrzwi… to zadzwonimy do ciebie! (Warren do Dorin)

Co to takie malowanie? To można tutaj se kupis samochód, jutro polecę gdzieś i tego… Kupię tego Cadillaca, konia sobie kupię, zapiekanek nakupię! (George malując obraz)

-Trzeba młotek. (Marszand o licytacji)

-Ja jestem młotek. (Warren)

-Ja się chciałem dowiedzieć ile jest za siusiaka? (John z widowni, gdy George maluje wszystkim na scenie twarze na czerwono)

-Żeby pomalować, czy namalować? (George)

-Czego się nie robi dla sztuki. (Warren)

-A jaki kolor? (George)

-Czerwony! (John)

-Jaka wielkość? Bo to więcej farby. (Marszand)

-Nie mam tyle farby. (George)

Tutaj się pracuje! (George do Dorin i Warren’a gdy rozmawiając przeszkadzają mu w malowaniu obrazu)

-Czy w Kalifornii słyszałaś o tym, żeby legalna była bigamia? (Warren)

-Chciałabym. (Dorin)

-A kto by nie chciał? (Warren)

Dorin, ale ty tak z wszystkim postępujesz. Przeszkadzasz mi i ja w związku tym nie mogę. Jestem cały czas pod prysznicem wrażeń. (Warren do Dorin, bo przeszkadza jej malowanie brata)